Wyprawy krzyżowe zostały zapoczątkowane przez papieża Urbana II, który w 1095 roku zaapelował do rycerstwa Zachodniej Europy aby odbić Ziemię Owiętą z rąk niewiernych. Łącznie do ziemi na której narodzię sie i nauczał Chrystus, Europejczycy zorganizowali siedem oficjalnych wypraw zbrojnych. W miedzyczasie na Bliski Wschód udawały sie rzesze pilegrzymów szukających swojego własnego, duchowego Jeruzalem oraz większe lub mniejsze grupy zbrojnych, które chciały walczyć z wrogami chrześcijaństwa i bronić Królestwa Jerozolimskiego przed młuzumanami. Pierwsza wyprawa wyruszyła już w rok po apleu papieża Urbana...
1096 – krucjata ludowa – dotarła do Konstantynopola, skąd skierowała się w kierunku Ziemi Świętej. Została rozbita w Azji Mniejszej przez Turków.
1096-1099 – pierwsza krucjata - przyniosła zwycięstwa krzyżowcom: 1097 – zdobycie Nicei w Azji Mniejszej, Antiochii (1098) i Jerozolimy (1099) - 1099 – utworzenie państw chrześcijańskich: Królestwo Jerozolimy, Księstwa Antiochii, hrabstw Edessy i Trypolisu.
1147-1149 – druga krucjata - bezpośrednią przyczyną był upadek hrabstwa Edessy (1144) udział w wyprawie wzięli: Ludwik VII (Francja) i Konrad III (Niemcy) krucjata zakończyła się klęską krzyżowców
1189-1192 – trzecia krucjata - bezpośrednią przyczyna był upadek Królestwa Jerozolimskiego w wyniku sukcesów sułtana egipskiego Saladyna (1187). W rękach chrześcijan pozostały Tyr, Trypolis i Antiochia udział w wyprawie wzięli: Filip August (Francja), Fryderyk Barbarossa (Niemcy) i Ryszard Lwie Serce (Anglia). Ryszard zawarł rozejm z Saladynem w wyniku którego w rękach krzyżowców pozostało wybrzeże od Askalonu do Akry. Krzyżowcy zdobywają Cypr.
1202-1204 – czwarta krucjata - przyczyną było niezadowolenie z rezultatów trzeciej krucjaty. Krzyżowcy planowali zaatakowanie Egiptu – centrum państwa Saladyna. W zamian za transport, który miały zapewnić miasta włoskie – Genua, Wencja i Piza – krzyżowcy zgodzili się na zdobycie dla Włochów miasta chrześcijańskiego w Dalmacji – Zary (1202). W następnym roku armia krzyżowców, na prośbę zdetronizowanego cesarza bizantyjskiego Izaaka II, zdobyła Konstantynopol i oddała miasto w jego ręce. Rok później, za niezapłacone długi, krzyżowcy złupili miasto, obalili władze bizantyjskie i utworzyli Cesarstwo Łacińskie (1204). Wenecja uzyskała wyspę Kretę.
1212 – krucjata dziecięca - udział w niej wzięły dzieci, których niewinność, jak wierzono, miała odzyskać Ziemię Świętą i Grób Pański z rąk niewiernych dla chrześcijaństwa. Dzieci doszły do Marsylii lub Brundisi we Włoszech. Duża część z nich zmarła lub została sprzedana w niewolę.
1217-1221 piąta krucjata - celem było zdobycie Egiptu, co się nie powidło. Król Andrzej II (Węgry), Leopold VI (książę Austrii) byli przywódcami wyprawy. Zdobycie Domietty u ujścia Nilu (1217). Na skutek późniejszych niepowodzeń wycofanie się krzyżowców z Egiptu.
1228-1229 wyprawa niemieckiego cesarza Fryderyka II - Fryderyk nie toczył walk ale wykorzystując niepokoje wewnętrzne w Egipcie, podpisał umowę z sułtanem Egiptu na mocy której chrześcijanie uzyskali Jerozolimę, Nazaret, Jaffę i Betlejem. Odrodzone zostało Królestwo Jerozolimy, którego królem został Fryderyk. Wyprawa niemieckiego cesarza odby3a sie gdy by3 on objety ekskomunik1 (brak patronatu paie?a), wiec niektórzy historycy nie zaliczaj1 jej do krucjat.
1248-1254 szósta krucjata - Przyczyną była ponowna utrata Jerozolimy (1244) Ludwik IX Święty (Francja) celem wyprawy był Egipt. Wyprawa zakończyła się niepowodzeniem i kapitulacją krzyżowców (1250).
1270 siódma krucjata - Ludwik IX Święty ponownie przewodził wojskom krzyżowców, którzy zaatakowali Tunis (Afryka Północna). W czasie wyprawy zmarł Ludwik.
1291 – upadek ostatniego bastionu krzyżowców, Akki (Akra) - oznaczał koniec przedsięwzięcia jakim były krucjaty na Bliskim Wschodzie.
