AMON - ważny bóg, sprawca niewidzialnego wiatru, urodzaju oraz płodności. Był uosobieniem elementów natury: powietrza i wiatru. W pewnym momencie w historii Egiptu był nazywany "Królem Bogów". Za czasów tebańskiej XI dynastii (początek Średniego Państwa - (ok. 2133–ok. 1786 p.n.e.), gdy lokalni władcy nabrali znaczenia i stolica Egiptu została przeniesiona do Teb, stał się głównym bogiem Egiptu. Jego rola wzrosła, kiedy Amon został połączony z Ra, tworząc postać boga Amona-Ra. W Sztuce egipskiej przedstawiony by jako człowiek z głową barana i mężczyzna, który ma na sobie kapelusz z piórami strusia. Najważniejsza świątynia Amona znajdowała się w Tebach. Tam, wraz ze swoją małżonką Mut oraz synem Chonsu - bogiem-księżycem, stanowili w tebańską triadę. Za czasów XXV dynastii nastąpiło odrodzenie kultu Amona, a to za sprawą dojścia do władzy Kuszytów (dynastii pochodzącej z Nubii). Kuszyci za prawdziwy dom Amona uznawali święte miejsce w Gebel Barkal znajdujące się w północnym Sudanie. Rola Amona uległa pomniejszeniu po zniszczeniu Teb przez Asyryjczyków w 663 r. p.n.e. Od tego momentu w historii jego miejsce pośród panteonu bogów zaczął przejmować Ozyrys. Starożytni Grecy identyfikowali Amona ze swoim władcą bogów - Zeusem. Kult Zeusa-Amona najpierw rozpowszechnił się w Helladzie, stąd dotarł do Rzymu, gdzie był znany jako kult Jupitera Amona.


ANPUT - boginii XVII Nomu (dzielnicy) w Górnym Egipcie. Jest boginią pustyni i ochrony oraz matką Kebecheta.



ANUBIS - strażnik bramy do zaświatów. Przedstawiany w sztuce jako człowiek z głową szakala. Jako bóg zmarłych, był ściśle związany z mumifikacji i pochówkiem. Anubis pomagał decydować o losie zmarłych w zaświatach. Serca zmarłych był porównywany z piórkiem prawdy (reprezentującym boginię Maat), aby sprawdzić, czy zmarły był godzien wejścia do życia pozagrobowego. Jeżeli osoba prowadziła złe życie i jego lub jej serce będzie ciężko ważyć, będzie ono zjedzone przez Ammit (Pożeracza). Jeśli osoba jest dobra i serce waży niewiele, oznaczało to, że, nie ma ona grzechów. Mogło ono wówczas przejść do życia pozagrobowego i niezjedzone spotkać Ozyrysa.



ANUKET - (Anukis, Anket) - córka boga Chnuma i bogini Satis. Czczona w Górnym Egipcie jako pierwsza bogini Nilu (pierwszej katarakty gdzie brał początek rzeki). Jej wielbionym zwierzęciem była gazela stąd w sztuce, była zwykle ukazywana jako gazela lub z głową gazeli.


APEP - (znany również jako Apepi, Aapep, Apophis w języku greckim) - zły demon o wyglądzie długiego czarnopomarańczowrgo węża. Kojarzony przez Egipcjan z ciemnością i chaosem. Mówiło się, że został utworzony przez Neith, boga starożytnych wód. Jego domena były więc głębiny oceanu. Zgodnie z mitem, Apep codziennie bezskutecznie atakuje słoneczną barkę Re, podczas wschodu i zachodu Słońca próbując zatrzymać jego pochód po nieboskłonie. Krew zranionego demona zabarwia wówczas niebo na czerwono. Pomimo ciągłych porażek, wąż ponawia swoje ataki codziennie. W pewnie dni Apep odnosi tymczasowy sukces i Słońce tymczasowo zostaje pożarte. Egipcjanie widzieli ten sukces demona jako zaćmienie słońca.


ATON - (Aten – w języku egipskim oznacza tarczę słoneczną) - w III tysiącleciu p.n.Ch. był jednym z wielu bogów Egiptu, Aton był tarczą Słońca ukazywany jako słońce z promieniami emanację boga Re. Rola Atona wzrosła za panowania królowej Hatszepsut. Był wówczas uważny za stworzyciela świata i dawce życia. Za czasów króla Amenhotep IV – Echnatona, Aton stał się głównym bogiem kraju. Przez cześć historyków, po reformie religijnej Echantona, kult Atona może być uznawany za pierwszą religię monoteistyczną.


BASTET (Bast) – (“Pożeraczka”) córka boga słońca Re, obrończyni faraonów, jak również bogini radości, miłości, muzyki, tańca oraz ogniska domowego i płodności. Wierzono, że Bastet chroni ludzi przed chorobami i złymi duchami. Bast była również boginią kotów.

Bogini Bast czczona była co najmniej od II dynastii w starożytnym Egipcie. Pierwotnie była postrzegana jako bogini Dolnego Egiptu opiekuna, ukazywano ją z głową lwa. Centrum jej kultu było Per-Bast (Bubastis w języku greckim), który został nazwany po niej.

Rola bogini uległa zmianie i zmniejszeniu po pokonaniu Dolnego Egiptu przez władców Północy. Uznawał była wówczas za boginię perfum i maści. Zwierzęciem kojarzonym z Bastet stał się kot. Ponieważ koty domowe wydają się delikatne i opiekuńcze wobec ich potomstwa, Bast uważana była również jako dobra matka, będą czasami ukazywana z kociętami. Dlatego kobieta, która chciał posiadać potomstwo, czasami nosiła amulet przedstawiający boginię z kociętami, których liczba pokazał, ile dzieci chce mieć.


Menhit (“Ta, która przeprowadza rzeźnie”)– egipska bogini wojny w postaci lwicy. Czczona była zwłaszcza w Górnym Egipcie.


Menthu – egipski bóg wojny. Przedstawiany był w postaci ludzkiej z głową jastrzębia.


Mentu – egipski bóg wojny i zwycięstwa. Był popularny w okresie Średniego i Nowego Państwa. Przedstawiany był w postaci ludzkiej z głową sokoła. Jego atrybutami był topór i łuk.


Neit - egipska bogini łowów i wojny. Przedstawiana była z tarczą i strzałami. Była także opiekunką kobiet i małżeństw.


Onuris – jeden z wielu bogów wojny w Egipcie. Był partonem armii egipskiej. Popularność zyskał od czasów panowania XII dynastii.



Sakhmet - egipskia niszczycielska bogini związana z wojną i boską zemstą. Jej imię oznacza "Mocna". Przedstawiana jako kobieta z głową lwicy. Jej głównym ośrodkiem kultu była stolica Starego Królestwa, Memphis. To właśnie tam, była czczona jako członek boskiej triady z mężem Ptahem i synem Nefertum. Czczona była również w Luksorze.

Według mitologi egipskiej znana była jako "Niszczycielka Ludzkości". Sakhmet była "Okiem Re", mściwym przeciwieństwem zazwyczaj życzliwej ludziom bogini Hathor. Re wysłał Sakhmet, aby zabijać śmiertelników, którzy spiskowali przeciwko niemu. Bogini tak entuzjastycznie wykonywała swoje zadanie, że omal nie zabił wszystkich ludzi. Re, aby temu zapobiec dał jej do picia duże ilości piwa, które zostało zabarwione kolorem krwi, aby zmylić boginkę. Nietrzeźwy bogini musiał zaprzestać rzezi i ludzkość została ocalona.

Królowie na wojnie byli opisywani jako Sakhmet. W furii bogini wspomagała ich, strzelając strzałami we wrogów. Była też "Panią Zarazy", która mogła spuścić na ludzi i zwierzęta plagi i choroby. Była również czczony jako uzdrowicielka z tych dolegliwości, która sama zesłała na Ziemię.


Septu - egipski bóg wojny. Był nazywany Panem Wschodu. Jako bóg tego kierunku, Septu chronił egipskie posterunki wzdłuż granic wschodniej i pomagał faraonom kontrolować mieszkańców tych regionów.

Set - egipski bóg burz, pustyni, świata zmarłych, chaosu, ucieleśnienie wrogości, a nawet wręcz zła. Jego posąg, często, towarzyszył armii egipskiej w czasie kampanii wojennych. Jako bóg pustyni chronił karawany, podróżujące przez pustynię, ale powodował także burze piaskowe. Doprowadzało to do konfliktów z jego własnym bratem, bogiem płodności Ozyrysem. Według mitologi walka Seta z Ozyrysem o prymat nad Egiptem i bogami, a później konflikt z bogiem Horusem doprowadziła do ostatecznej jego klęski.

Ważne sanktuarium Seta znajdowało się w Ombos w Górnym Egipcie, w miejscu jego rzekomych narodzin. Było to również centrum jego kultu. Kult ten był również znany w północno-wschodnim rejonie delty Nilu. Wojowniczy Hyksosi uznawali go za jednego z ważniejszych bogów. Wybrali oni Seta (władcę Delty i opiekuna cudzoziemców) na główne bóstwo i swojego patrona.